Knuffel

waarom huil je zo, hartediefje
je hoeft echt niet bang te zijn
wij laten je niet alleen

papa en mama hebben je
lief, echt, heus waar
je blijft in ons hart

we hebben ’t beste met je voor
je komt dan eens bij papa
en dan weer bij mama

mensen maken soms ruzie
en gaan dan uit elkaar
maar niet zonder jou

jij blijft voor altijd in ons hart
dat beloven wij plechtig met
de hand op jouw knuffel

jouw mooiste lievelingsknuffel
hou hem maar stevig vast
hij zal je troosten

jouw verdriet doet ons pijn
maakt ons ook verdrietig
lief kind

tot heel gauw dan gaan we
samen met jouw knuffel
een ijsje eten

Tekst:©Jacques Smeets (28-09-24)
Schilderij:©John Quadackers (Heerlen)
Foto:©Ad Gerards (Kerkrade)

Slakkenseks is een bijzondere vorm van seks. Heel anders dan die van de mens.
Maar, niet minder inspirerend voor een gedicht 🥰

Slijmerige liefde

wat fijn dat wij elkaar
hier toevallig aan de
muur ontmoeten

ik ben nogal slijmerig
en zo te zien jij ook
ben je er klaar voor

laten we samen langs onze
draad van slijm liefdevol
naar beneden tollen

onderwijl heerlijk vrijend
om elkaar heen opdat wij
tot onze daad komen

zorgen wij straks samen
voor onze kleintjes
tot aan de dood

dan hoeven wij ons
tenminste niets
te verwijten

het leven doorgeven aan de
nieuwe generatie hangt
aan onze draad

gevormd uit het slijm
van een liefdevolle
verstrengeling

Tekst: ©Jacques Smeets (22-09-24)
Foto:©Mariet van Knippenberg (Kessel)

Tekstverslaafd.
Verslaafd raken aan tekst.
Zelfs dát is mogelijk.
Het begrip werd op 26 januari 2023 gelanceerd door Drik Heffels uit Born. Hij nam het initiatief om poëzie, spoken word en aanverwante tekst, al dan niet muzikaal geuit te gaan organiseren in Poppodium VOLT te Sittard. Het werd een daverend succes. Opvallend veel jongeren wisten de weg naar de zaal en vooral ook naar podium te vinden. Als 72-jarige was ik destijds natuurlijk al ‘hoog bejaard’. Maar, mijn bijdragen vielen erg goed bij de jongeren en dus droeg ik daar ook bij een aantal volgende edities voor.
Intussen heeft ‘Tekstverslaafd’ ook al vaste voet onder de grond in Roermond en in Weert. En vermoedelijk zal het daarbij niet blijven.
Eerstvolgende editie is in Poppodium Volt te Sittard, om 19.30 u.
Met dank aan Henk En Gerrian Rietjens en DichterbijDrik voor de presentatie en organisatie.

Op een podium gaan staan en daar voor een volle zaal poëzie/proza voor te dragen of een lied te zingen is niet vanzelfsprekend.

Over die ervaringen schreef ik dit gedicht:

Tekstverslaafd

letters, woorden en verzen
vullen de verzochte stilte
in de zaal, volgestroomd
met verslaafden aan tekst

zet een stap naar voren
en je verovert vele harten
grijp de microfoon, jouw kans
je wordt niet veroordeeld

ritmische geluiden klinken
er dient zich een rapper aan
hij zingt over liefde, geweld
en verdraagzaamheid

ik spits mijn oren en
probeer te verstaan wat
mij wordt toegezongen
de taal klinkt helder

vanachter mijn schaduw
word ik aangemoedigd
zet ook die stap naar voren
leg je hand op je hart

ik bestijg het podium
het hart klopt in m’n keel
luid applaus stijgt op
de dichter komt tot leven

ik stuur de boodschap
de wijde wereld in
kom uit de kast van mijn
mijn tekstverslaafdheid

© Jacques Smeets (21-09-24)

Vrijdags doen wij meestal boodschappen bij Appie in de Makado (Beek).
Maar eerst eten we een broodje bij het Cabrys (tegenover Appie).
We zitten dan in de regel samen aan tafel met goede kennissen uit Stein (Frans en Jet) een lekker belegd broodje te eten
De voorbije week wordt, in afwachting van de broodjes, met veel plezier en hier en daar met een lichte overdrijving, doorgenomen.
De altijd gezellige, vriendelijke en soms ’n tikkeltje ondeugende Petra, zorgt altijd voor een mooi moment als zij de broodjes met koffie serveert.
Heerlijk bereid met hier en daar ’n ietsje meer van dit of dat en keurig geserveerd op een tableau zodat wij alle vier gretig kunnen toehappen.

Frans staat er niet op, hij was deze keer de fotograaf van dienst 🙂

Dit zijn prachtige en liefdevolle momenten voor mensen als wij. Pensionado’s die volop genieten van het leven, zolang als het kan. Ontmoetingen met mensen, elkaar ’n beetje leren kennen, n praatje maken, samen iets eten en als we vertrekken zeggen we zowat iedereen in het Cabrys gedag, want meestal zijn we tegelijkertijd met dezelfde mensen daar om ’n hapje te eten.

Leerstoel van Sjerke

geen nood, hier wordt
niemand de les gelezen
het is ook geen kwestie
van lekker luieren in
een comfortabele ligstoel
hier gaat het om de
nieuwste Leerstoel aan
de Hondenuniversiteit

honden zouden niet kunnen
denken, althans dat zegt
de Alwetende mens
honden doen alles op
intuïtie, op z’n hondjes
de mens conditioneert
de hond doet kunstjes
om de mens te plezieren

toch zou het zomaar kunnen
dat honden slim zijn, zelfs
slimmer dan de mens
ooit zal toegeven
Sjerke is een hond die
geen ‘stratier’ mag worden
genoemd want hij bestijgt
als eerste deze Leerstoel

Tekst:©Jacques Smeets (28-08-24)

Foto:©Aldo Haan (Maastricht)

Hoopvol

zing maar zo luid als je kan
opdat jouw stem voert
naar de mensen die
hoop koesteren

hoop op een mooi leven
een rechtvaardig en
levenswaardig leven
tot aan de dood

laat de snaren samen met
jouw stem trillen tot
in het oneindige
universum

jouw ode aan het leven
raakt verscheurde harten
biedt weer hoop en liefde
aan de bevolking

zing jouw lied over het
leven en dankbaarheid
voer het verder met de
wind en wolken

ik zing uit volle borst mee
schreeuw het uit om mij
aan te sporen op zoek
naar nieuwe hoop

Tekst:©Jacques Smeets (03-09-24)
Schilderij:©Georges Daemen (Hasselt B.)

Begeesterd door muziek

 

Soldatenlied

heiligdommen ontbreken
in het decorum van
deze mis voor de vrede

de gewapende man
heeft zijn lied gezongen
als een fiere soldaat

toeschouwers klapten
ritmisch op de klanken
wiegden hun heupen

voldaan keren zij
huiswaarts naar hun
veilige oorden

de opgedane ervaring
brengt hun verder
op weg naar vrede

de speler kijkt zijn
publiek tevreden na
morgen is hij er weer

met zijn muzikale wapen
op zijn rug geklemd
keert ook hij huiswaarts

de mis voor de vrede
eindigde vandaag opnieuw
met het soldatenlied

zoals het morgen ook
weer zal eindigen
zoals altijd

Tekst: ©Jacques Smeets (23-12-23)
Schilderij: © Georges Daemen (Hasselt. B.)

Olympische Spelen 2024

de Spelen zijn geopend
vechten om medailles
slechts voor weinigen
weggelegd

het gaat om de voorbereiding
de strijdlust en toewijding
en het resultaat
aan het eind

winnaars en verliezers
aan elkaar gewaagd
naar eigen zeggen
met respect

het volk kijkt vooral naar
zichzelf op het grote
scherm en hun eigen
gekke bek

winnaars rennen euforisch door
de arena of doen huilend
hun verhaal voor de
camera’s

goud, zilver of brons
18 gram Eiffeltoren
verpakt in een
medaille

intussen smeden boze
geesten plannen
om het feest te
saboteren

veiligheidsdiensten lopen
spitsroeden want het
gaat om de Spelen
in Parijs

de Spelen zijn heilig verklaard
Monsieur le Président
sprak slechts enkele
woorden.

Tekst: ©Jacques Smeets (27-07-24)
Foto: Pixabay (Free)

Confrontatie

heb je mij in de smiezen
vanachter de veilige
bescherming

jij komt hier alleen maar
uit nieuwsgierigheid
als een toerist

zie je dan niet dat ik
boos ben op jullie
mensen

opgesloten in een veel
te kleine leefruimte
zit ik hier te kijk

als pleziertje voor de mens
die nota bene van mij
afstamt

hoe wrang kan het zijn
jullie verdienen geld
aan mijn vertoon

kijk naar mij en besef dat
jij nooit aan de andere
kant zal zitten

ik smeek je vanuit het
diepste van mijzelf
laat me vrij

laat me los in de jungle
samen met mijn
soortgenoten

zoals jullie in vrijheid
leven in je eigen
jungle

ik beloof je plechtig dat ik
dan niet meer boos
zal zijn

Tekst en foto:©Jacques Smeets (24-07-24)

Een bezoekje aan de Kasteeltuinen te Arcen is zeer de moeite waard. In de schitterende en boeiende tuinen is er ook kunst te bewonderen. Dit beeld ontdekte ik tussen het groen en het inspireerde mij tot het schrijven van een gedicht.

 

 

 

Praatje

het groen doorklieft ons zwijgen
een vleugje warmte streelt
onze lijven

als versteend zitten wij te staren
naar elkaar en proberen
te praten

de woorden zijn als scharen
in de sporen van
de varens

als het ware een afgezant
voor de mensen aan
de overkant

zij horen ons echter niet spreken
wij zijn van steen en voelen
ons bekeken

loop verder over jouw paadje
wij vervolgen rustig
ons praatje

Tekst en foto:©Jacques Smeets (21-07-24)
Sculptuur:©Sjer Jacobs (Belfeld)

10/40