Knuffel
Knuffel
waarom huil je zo, hartediefje
je hoeft echt niet bang te zijn
wij laten je niet alleen
papa en mama hebben je
lief, echt, heus waar
je blijft in ons hart
we hebben ’t beste met je voor
je komt dan eens bij papa
en dan weer bij mama
mensen maken soms ruzie
en gaan dan uit elkaar
maar niet zonder jou
jij blijft voor altijd in ons hart
dat beloven wij plechtig met
de hand op jouw knuffel
jouw mooiste lievelingsknuffel
hou hem maar stevig vast
hij zal je troosten
jouw verdriet doet ons pijn
maakt ons ook verdrietig
lief kind
tot heel gauw dan gaan we
samen met jouw knuffel
een ijsje eten
Tekst:©Jacques Smeets (28-09-24)
Schilderij:©John Quadackers (Heerlen)
Foto:©Ad Gerards (Kerkrade)
Slijmerige liefde
Maar, niet minder inspirerend voor een gedicht
wat fijn dat wij elkaar
hier toevallig aan de
muur ontmoeten
ik ben nogal slijmerig
en zo te zien jij ook
ben je er klaar voor
laten we samen langs onze
draad van slijm liefdevol
naar beneden tollen
onderwijl heerlijk vrijend
om elkaar heen opdat wij
tot onze daad komen
zorgen wij straks samen
voor onze kleintjes
tot aan de dood
dan hoeven wij ons
tenminste niets
te verwijten
het leven doorgeven aan de
nieuwe generatie hangt
aan onze draad
gevormd uit het slijm
van een liefdevolle
verstrengeling
Tekst: ©Jacques Smeets (22-09-24)
Foto:©Mariet van Knippenberg (Kessel)
Tekstverslaafd in Weert op 19-09-24
Zelfs dát is mogelijk.
Op een podium gaan staan en daar voor een volle zaal poëzie/proza voor te dragen of een lied te zingen is niet vanzelfsprekend.
Over die ervaringen schreef ik dit gedicht:
Tekstverslaafd
letters, woorden en verzen
vullen de verzochte stilte
in de zaal, volgestroomd
met verslaafden aan tekst
zet een stap naar voren
en je verovert vele harten
grijp de microfoon, jouw kans
je wordt niet veroordeeld
ritmische geluiden klinken
er dient zich een rapper aan
hij zingt over liefde, geweld
en verdraagzaamheid
ik spits mijn oren en
probeer te verstaan wat
mij wordt toegezongen
de taal klinkt helder
vanachter mijn schaduw
word ik aangemoedigd
zet ook die stap naar voren
leg je hand op je hart
ik bestijg het podium
het hart klopt in m’n keel
luid applaus stijgt op
de dichter komt tot leven
ik stuur de boodschap
de wijde wereld in
kom uit de kast van mijn
mijn tekstverslaafdheid
© Jacques Smeets (21-09-24)
Sociale ontmoetingen in winkelcentrum
Maar eerst eten we een broodje bij het Cabrys (tegenover Appie).
De voorbije week wordt, in afwachting van de broodjes, met veel plezier en hier en daar met een lichte overdrijving, doorgenomen.
Heerlijk bereid met hier en daar ’n ietsje meer van dit of dat en keurig geserveerd op een tableau zodat wij alle vier gretig kunnen toehappen.
Frans staat er niet op, hij was deze keer de fotograaf van dienst
Dit zijn prachtige en liefdevolle momenten voor mensen als wij. Pensionado’s die volop genieten van het leven, zolang als het kan. Ontmoetingen met mensen, elkaar ’n beetje leren kennen, n praatje maken, samen iets eten en als we vertrekken zeggen we zowat iedereen in het Cabrys gedag, want meestal zijn we tegelijkertijd met dezelfde mensen daar om ’n hapje te eten.
Leerstoel voor Sjèrke
Leerstoel van Sjerke
niemand de les gelezen
het is ook geen kwestie
van lekker luieren in
een comfortabele ligstoel
nieuwste Leerstoel aan
de Hondenuniversiteit
honden zouden niet kunnen
denken, althans dat zegt
de Alwetende mens
honden doen alles op
intuïtie, op z’n hondjes
de mens conditioneert
de hond doet kunstjes
om de mens te plezieren
dat honden slim zijn, zelfs
slimmer dan de mens
ooit zal toegeven
Sjerke is een hond die
geen ‘stratier’ mag worden
genoemd want hij bestijgt
als eerste deze Leerstoel
Tekst:©Jacques Smeets (28-08-24)
Hoopvol
Hoopvol
zing maar zo luid als je kan
opdat jouw stem voert
naar de mensen die
hoop koesteren
hoop op een mooi leven
een rechtvaardig en
levenswaardig leven
tot aan de dood
laat de snaren samen met
jouw stem trillen tot
in het oneindige
universum
jouw ode aan het leven
raakt verscheurde harten
biedt weer hoop en liefde
aan de bevolking
zing jouw lied over het
leven en dankbaarheid
voer het verder met de
wind en wolken
ik zing uit volle borst mee
schreeuw het uit om mij
aan te sporen op zoek
naar nieuwe hoop
Tekst:©Jacques Smeets (03-09-24)
Schilderij:©Georges Daemen (Hasselt B.)
Soldatenlied
Soldatenlied
heiligdommen ontbreken
in het decorum van
deze mis voor de vrede
de gewapende man
heeft zijn lied gezongen
als een fiere soldaat
toeschouwers klapten
ritmisch op de klanken
wiegden hun heupen
voldaan keren zij
huiswaarts naar hun
veilige oorden
de opgedane ervaring
brengt hun verder
op weg naar vrede
de speler kijkt zijn
publiek tevreden na
morgen is hij er weer
met zijn muzikale wapen
op zijn rug geklemd
keert ook hij huiswaarts
de mis voor de vrede
eindigde vandaag opnieuw
met het soldatenlied
zoals het morgen ook
weer zal eindigen
zoals altijd
Tekst: ©Jacques Smeets (23-12-23)
Schilderij: © Georges Daemen (Hasselt. B.)
Olympische Spelen 2024
Olympische Spelen 2024
de Spelen zijn geopend
vechten om medailles
slechts voor weinigen
weggelegd
de strijdlust en toewijding
en het resultaat
aan het eind
winnaars en verliezers
aan elkaar gewaagd
naar eigen zeggen
met respect
het volk kijkt vooral naar
zichzelf op het grote
scherm en hun eigen
gekke bek
winnaars rennen euforisch door
de arena of doen huilend
hun verhaal voor de
camera’s
goud, zilver of brons
18 gram Eiffeltoren
verpakt in een
medaille
intussen smeden boze
geesten plannen
om het feest te
saboteren
veiligheidsdiensten lopen
spitsroeden want het
gaat om de Spelen
in Parijs
de Spelen zijn heilig verklaard
Monsieur le Président
sprak slechts enkele
woorden.
Tekst: ©Jacques Smeets (27-07-24)
Foto: Pixabay (Free)
Confrontatie
Confrontatie
heb je mij in de smiezen
vanachter de veilige
bescherming
jij komt hier alleen maar
uit nieuwsgierigheid
als een toerist
zie je dan niet dat ik
boos ben op jullie
mensen
opgesloten in een veel
te kleine leefruimte
zit ik hier te kijk
als pleziertje voor de mens
die nota bene van mij
afstamt
hoe wrang kan het zijn
jullie verdienen geld
aan mijn vertoon
kijk naar mij en besef dat
jij nooit aan de andere
kant zal zitten
ik smeek je vanuit het
diepste van mijzelf
laat me vrij
laat me los in de jungle
samen met mijn
soortgenoten
zoals jullie in vrijheid
leven in je eigen
jungle
ik beloof je plechtig dat ik
dan niet meer boos
zal zijn
Tekst en foto:©Jacques Smeets (24-07-24)
Praatje
Een bezoekje aan de Kasteeltuinen te Arcen is zeer de moeite waard. In de schitterende en boeiende tuinen is er ook kunst te bewonderen. Dit beeld ontdekte ik tussen het groen en het inspireerde mij tot het schrijven van een gedicht.
Praatje
het groen doorklieft ons zwijgen
een vleugje warmte streelt
onze lijven
als versteend zitten wij te staren
naar elkaar en proberen
te praten
de woorden zijn als scharen
in de sporen van
de varens
als het ware een afgezant
voor de mensen aan
de overkant
zij horen ons echter niet spreken
wij zijn van steen en voelen
ons bekeken
loop verder over jouw paadje
wij vervolgen rustig
ons praatje
Tekst en foto:©Jacques Smeets (21-07-24)
Sculptuur:©Sjer Jacobs (Belfeld)