Confrontatie
Confrontatie
heb je mij in de smiezen
vanachter de veilige
bescherming
jij komt hier alleen maar
uit nieuwsgierigheid
als een toerist
zie je dan niet dat ik
boos ben op jullie
mensen
opgesloten in een veel
te kleine leefruimte
zit ik hier te kijk
als pleziertje voor de mens
die nota bene van mij
afstamt
hoe wrang kan het zijn
jullie verdienen geld
aan mijn vertoon
kijk naar mij en besef dat
jij nooit aan de andere
kant zal zitten
ik smeek je vanuit het
diepste van mijzelf
laat me vrij
laat me los in de jungle
samen met mijn
soortgenoten
zoals jullie in vrijheid
leven in je eigen
jungle
ik beloof je plechtig dat ik
dan niet meer boos
zal zijn
Tekst en foto:©Jacques Smeets (24-07-24)
Praatje
Een bezoekje aan de Kasteeltuinen te Arcen is zeer de moeite waard. In de schitterende en boeiende tuinen is er ook kunst te bewonderen. Dit beeld ontdekte ik tussen het groen en het inspireerde mij tot het schrijven van een gedicht.
Praatje
het groen doorklieft ons zwijgen
een vleugje warmte streelt
onze lijven
als versteend zitten wij te staren
naar elkaar en proberen
te praten
de woorden zijn als scharen
in de sporen van
de varens
als het ware een afgezant
voor de mensen aan
de overkant
zij horen ons echter niet spreken
wij zijn van steen en voelen
ons bekeken
loop verder over jouw paadje
wij vervolgen rustig
ons praatje
Tekst en foto:©Jacques Smeets (21-07-24)
Sculptuur:©Sjer Jacobs (Belfeld)
Hulpverlening
‘Wil jij voor mij in de plaats treden om met iemand, die een vorm van autisme heeft, te praten over poëzie. De man, Joep, is met zijn begeleider Hans. Joep schrijft ook al kleine gedichtjes en wil eens met een echte dichter praten om te bekijken of hij zich op dit gebied verder kan ontwikkelen.’
Als je zo’n vraag gesteld krijgt, zeg je geen nee en dus is een afspraak snel gemaakt. In de bieb van de Domijnen te Sittard. Een rustige omgeving.
Joep droeg voor het eerst een drietal zelf geschreven gedichten voor aan iemand anders. Zoals deze twee:
maar iedereen heeft z’n gebreken
of
Dat doet hij super goed.
Na afloop vatte ik deze bijzondere ontmoeting zo samen:
Joep
welkom
over liefde
schrijven
van Joep
jij doet het
van Joep
Gedragen door liefde

Gedragen door liefde
Voorportaal
Voorportaal
We zijn in het ziekenhuis te Maastricht om een gesprek te voeren met een hart-en vaatspecialist, Voor mijn broer Alfons.Hij kreeg recent een licht herseninfarct en na diverse onderzoeken werd ontdekt dat zijn halsslagaders grotendeels waren dichtgeslibt en dat moet operatief worden opgelost.
Datum, tijdstip en de specialist waren reeds vastgesteld. Niet voor niets wordt onze geneeskundige zorg in Nederland over de hele wereld de hemel in geprezen.
We moesten ons melden in het voorportaal. Aan een balie, je kent het wel.
Daar aangekomen was het even schrikken: help, een file wachtenden voor ons. Dit zal toch niet de poort naar de ‘hel’ zijn?
E waren echter twee balies, links was de ‘aanmeldbalie’, rechts de ‘afspraakbalie’. Peace of cake, Alfons had een afspraak, dus op naar de afspraakbalie. Daar stond niemand te wachten. Een voorteken? Na wat onrustig gezoek in de computer werd die gevonden, maar er stond niet bij met welke arts de afspraak was gemaakt.
‘Ehhh, meneer, u had zich eigenlijk aan de aanmeldbalie moeten melden. Geeft niet, ik kan u hier ook aanmelden. Neemt u maar plaats in wachtkamer 3. Daar wordt u afgehaald’.
Om de haverklap ging een van de vele deuren open en werd een naam geroepen. Geen reactie! Die patiënt was er (nog) niet. Wie weet, stond die nog in de file aan de balie?
Tot drie keer toe werd iemand afgeroepen die er niet was. Een paar anderen waren er wel.
Alfons werd nog niet geroepen. Blijkbaar was het zijn tijd nog niet.
Na 20 minuten kwam er iemand aangelopen en die liet weten dat er een vergissing was gemaakt.
‘U moet naar wachtkamer 5. Daar bent u snel aan de beurt.’
In wachtkamer 5 was het druk.
Ook hier werd enkele keren tevergeefs iemand afgeroepen.
En dat ‘snel geholpen’ voor Alfons bleek ruim een half uur te zijn.
Enfin, het gesprek met de vriendelijke en zeer kundige arts verliep voorspoedig
Dit was dus het voorportaal naar de hemel, hier liep alles op rolletjes.
De operatie over een dag of 5 werd uitvoerig en helder besproken.
Buiten gekomen zei Alfons: ‘wat ben ik blij dat ik hier ben geweest, nu weet ik wat er staat te gebeuren, tenminste als ik het overleef. Een klein propje kan zomaar weer ergens heen schieten en dan ben ik zo in de hemel. Maar dan hoef ik tenminste niet meer door het voorportaal.’
Engelengezang
Engelengezang
ergens heel ver weg
hoor ik hemels gezang
het lijkt erop alsof engelen
mij vanuit de hemel toezingen
over geluk en liefde
ik spits mijn oren
en probeer te verstaan
wat mij wordt toegezongen
het is te ver weg en
nauwelijks te duiden
de wind voert de stemmen
over het land en de huizen
ik kruip achter mijn schaduw
het gezang verdwijnt niet
wat is er aan de hand
ik hoor woorden en flarden
ze gaan over de mensen
om mij heen maar ook
ik word aangesproken
in heldere engelen taal
heb elkander lief en
sla je vleugels uit
liefde is niet ver weg
leg je hand op jouw hart
ons gezang hoor je daar
wij sturen een boodschap
van verdraagzaamheid
open je ogen en je hart
maak je toegankelijk
voor ons hemels gezang
Tekst: © Jacques Smeets (25-04-24)
Beelden: © Loes Knoben (Posterholt)
Onderweg
Onderweg
zorgen
voortstuwt
in verlangen
noodstop
merel in mijn tuin
zoals altijd
Verdreven geest
Verdreven geest
zelfs na je dood
word jij verschopt
uitgekotst door een
verziekt regime
waar jij ook ging
of was overal werd
jij opgesloten en
afgesloten van leven
jouw moeder mag
je niet zien of zelfs
begraven nu jij
dood bent
zij zou je zo graag
in je armen nemen
voor altijd koesteren
zoals jij was
maar zij zal wachten
totdat jij herboren
en met nieuw elan
terugkeert
rust nu maar even
uit van alle leed dat
jou definitief maakte
tot een verdreven geest
Tekst©Jacques Smeets (21-02-24)
Schilderij:©Alfons Smeets (Schin op Geul)
Vrouw
Vrouw
vrouwendag, internationaal
nog wel en zelfs
wereldwijd
jij wordt alom geprezen
omdat jij een vrouw
bent
maar jij hoort bij mij zoals
de schaduw van mij
in de zon
onze liefde is rotsvast
omdat jij met mij
leeft
lang geleden maakten wij
samen de belofte voor
elkaar
gaven onvoorwaardelijk
en levenslang het
jawoord
laten we elkaar vasthouden
eindeloos strelen en
liefhebben
opdat wij straks aan het einde
van onze tijd kunnen
loslaten
jij blijft voor altijd mijn
liefste, allerliefste
vrouw
Tekst©Jacques Smeets (08-03-24)
Foto:©Peter-Paul Lucker (Arnhem)
Droomland
Droomland
mijn lichaam voelt zwaar
met een loom gevoel
kijk ik rond in een
dromerige wereld
alles wat mij bezwaart
wordt verlicht als
ik een stap zet in
dit landschap
waar bomen waken
over de mensen en
mensen waken over
de mist
kleuren betoveren mij
hemel en aarde raken
elkaar in een wereld
vol liefde
meer heb ik niet nodig om
mezelf te ervaren in
een wereld van rust
en vrede
kom, ga met mij mee
op onze zoektocht naar
de verborgen einder
zo dichtbij
sluit je ogen en doe een wens
luister naar de golven
van het land en leven
in droomland
Tekst: ©Jacques Smeets