Optreden in het nieuwe Evoluon.
Een plek waar mens, natuur en techniek samenkomen én elkaar uitdagen. Hét ruimteschip van Nederland dat een diversiteit aan toekomstbestendige en inspirerende belevingen biedt.
Hier kwam op zondag, 14 april 2024 poëzie tot leven. Het Future Lab heeft momenteel een open call voor kunstenaars designers, wetenschappers, schrijvers en storytellers!
Er werden grenzen verlegd in deze tweede editie van ‘Grensverleggingen’! Een samenwerking tussen Vlaanderen en Nederland! Dichters/performers bliezen grenzen op! Met dank aan de organisatie. Op naar de volgende editie op 26 mei 2024 in café des Arts te Antwerpen.
In de Open Mic (tussen twee geprogrammeerde optredens van 4 Vlaamse en 4 Nederlandse dichters/performers mocht ik voor een groot publiek twee gedichten van eigen hand (Ademnood en Saharazand) voordragen.
Een nieuwe parel aan mijn steeds langer wordende ketting.

Met dank aan Hans F. Marijnissen en Anke de Vrij voor de foto’s.

Op Paaszondag, 31 maart 2023 werd ik geïnterviewd door Johan Coolen van de lokale radio omroep Maaseik (Radio LRM).
Aanleiding hiervoor was mijn tweede dichtbundel ‘Tekenen aan de hemel en op aarde’. Presentator Johan Coolen van het programma ‘Goeie Zondag’ had berichten ontvangen over deze bundel en wilde mij direct interviewen. Drie dagen na zijn verzoek zat ik al in de knusse studio te Maaseik en al snel bleek dat de nieuwsgierigheid van Johan verder reikte dan alleen maar de dichtbundel.

Het was een fijn, inhoudelijk goed en onderhoudend interview. Johan weet de gast in een sfeer te krijgen die bijna huiselijk is. Er is geen sprake van spanning, stress of protocol.Heerlijk om op deze wijze geïnterviewd te worden.

Het interview duurde ongeveer een half uur. De opnamen zijn in twee delen gesplitst. Hier zijn  beide links:

Deel 1 van het interview:

Deel 2 van het interview:

Tijdens de presentatie van de dichtbundel van mijn literaire vriend Jack Jacobs uit Stein (Uit het Land va

Hij is waar hij is
later, ja later als ik in
jou woon, als je me rust geeft
in de duisternis
ik traag verwees
doop geen wijwaterkwast
in een zee van woorden
zeg niets, zwijg
maar schrijf gewoon
op steen of in hout
hij is waar hij altijd al is geweest
hij was stof van alles en

iedereen

©Jack Jacobs (Stein 2024)

Wil jij jouw levensverhaal komen delen op 22 februari 2024 in het Cultuurhuis te Heerlen? Als oud-politieman met een 43-jarige ervaring in jouw rugzak, jouw interessante en deels heftige veranderingsproces in de voorbije 20 jaar naar een schrijver over zijn leven, werk en ervaringen en de laatste pakweg 6 jaar in de vorm van proza en poëzie, weet ik zeker dat jij een boeiende bijdrage kan leveren aan het evenement ‘Deel je Verhaal

Dat was de vraag die Ricardo Frederiks, een van de organisatoren van de vernieuwde editie van dit project (na een stille Coronatijd) mij stelde.
Natuurlijk wilde ik dat.
En zo geschiedde.

Ik nam plaats op het podium in die prachtige ‘vertelstoel’ en zag dat het goed was. De zaal was bomvol bezet met enthousiaste mensen. Op de minuut af (inclusief nog enkele vragen vanuit de zaal en gesteld door Ricardo) vertelde ik mijn verhaal in 20 minuten tijd. Voor iemand die graag vertelt en zelfs al eens een gedicht getiteld ‘Kletsmajoor’ schreef, een ware uitdaging. Maar, dat ging feilloos, zoals ook de boeiende verhalen van de drie andere deelnemers (José Pfeiffer-La Haije, Jolanda Schepers en Sandra Beckers), mooi binnen de vastgestelde tijd vielen.
De muzikale omlijsting door Chantal Jorritsma was bijzonder mooi.

Een groot compliment aan de organisatie.

Op 30 mei 2024 is de volgende editie.
Denk je dat jij ook een interessant en boeiend verhaal te vertellen hebt? Meld je dan aan bij Deel je Verhaal. Het is zeer de moeite waard en het helpt jezelf en anderen op weg naar een rustig leven vol zelfvertrouwen, nieuwe inzichten en heel veel plezier.

Wat is poëzie?
Schrijf jij poëzie of is het toch meer proza? Hoe raak jij geïnspireerd en waar haal jij de woorden vandaan?

Dat zijn vragen en opmerkingen die ik wel eens hoor na het schrijven van het zoveelste gedicht of proza. Want, proza en poëzie zijn verschillende uitingsvormen. Proza is niet gebonden aan regels en metrum, dat is poëzie wel. Maar waar deze regels en wetten vandaan komen of door wie bedacht? Er is veel over te vinden op Wikipedia.

Als politieman had ik 43 jaar van mijn leven te maken met regels en wetten. Ben blij dat ik er vanaf ben.
Metrum. Ook zo’n begrip. Daarover zegt Wikipedia het volgende:
‘De meest voorkomende voeten zijn de jambe, de anapest (beide stijgend metrum genoemd), de trochee, de dactylus (beide dalend metrum), de spondee en de amfibrachys. Met deze verschillende metrische combinaties kunnen vervolgens dipodieën, tripodieën en tetrapodieën gevormd worden’.

Is dit duidelijk genoeg voor jullie en kunnen jullie, de lezers van mijn poëzie of proza nu beter begrijpen wat ik probeer te zeggen met mijn woordenbrij?

Mijn voeten staan keurig op aarde en daar behoren ze volgens mij ook te staan. Zoals de paddenstoel op de mooie foto van Josine Janssen uit Grathem.
Voor de echte liefhebber van de letterkunde verwijs ik graag naar het letterkundig lexicon van de Neerlandistiek

Wandelen met Intentie.

Lizette Colaris uit Sittard is in het dagelijkse en leven werkzaam als Projectcoördinator Intensieve Studentbegeleiding voor de opleiding Communication and Multimedia Design aan de Zuyd Hogeschool.
Maar, zij doet nog veel meer, zoals coachen, boeken schrijven in het Sittards dialect (’t Zittesj dialek). En ook het organiseren van wandelingen in en rond Sittard, waar iedereen vrij is om aan te sluiten. De intentie van deze wandelingen is elkaar ontmoeten, luisteren naar elkaars verhalen, genieten van de inspanning in de vrije natuur in en rond Sittard, de Kollenberg, het plateau achter Watersley met schitterende vergezichten of het Geleenbeekdal tussen Geleen en Sittard. Wandelen met Intentie dus.

Het was de laatste vriesdag van deze korte winterperiode. Er lag nog een behoorlijk pak sneeuw, de zon voelde heerlijk aan en de kou was nauwelijks voelbaar. Er zat een flinke klim in het parcours en dus moest er ook weer gedaald worden. In de aangelopen sneeuw en bevroren ondergrond was het soms een kunststukje om overeind te blijven. Maar dat lukte wonderwel.
Na afloop was er nog een gezellige nazit in de Vief Hieringe,

Hieël veul dank, Lizette, daste mich veur deze Wandeling met Intentie höbs oetgeneudigd. Gaer tot enne volgende kiër.
Bedank veur de sjoan foto’s.
Volgende wandeling: zaterdag, 17 februari a.s. vanaf 13:00 u. Startplaats: De Vief Hieringe (bij de Ophovenermolen). Inschrijving is niet nodig. Een berichtje aan Lizette volstaat.

Foto’s: ©Lizette Colaris

Mijn bundel heeft zich ook genesteld op de schappen van de Kloosterboekwinkel Wittem. Dat voelt goed, want waar zouden tekenen aan de hemel en op aarde zich beter thuis voelen dan in deze omgeving. Daar waar wordt gebeden, getroost en waar ondersteuning wordt gezocht, kaarsen worden aangestoken, licht wordt gezocht waar duisternis is. En dan ben ik ook nog eens naast Herman van Veen komen te liggen.
Ik voel mij vereerd.
In deze sfeervolle omgeving zal geen oorlog worden ontketend, wordt geen ruzie gemaakt en wordt met elkaar gesproken over ontzettend veel thema’s.
Kortom, een omgeving waar ik mij goed voel en dus ook mijn dichtbundel.

In maart is er de boekenweek. Het idee werd besproken om dan een bijeenkomst te organiseren met een andere dichter, een muzikant en een groot beeldscherm. Dan zullen diverse kunstvormen met elkaar worden verbonden en daarmee ook diverse mensen met het publiek. Voorlopig onder voorbehoud.

Meer informatie over dit betekenisvolle evenement zal t.z.t. hier en op andere plekken worden gecommuniceerd.

Een paar maanden geleden droeg ik een gedicht voor in de boekenwinkel Van Piere te Eindhoven. Dat was toen in het kader van de presentatie van een boek (Schuld en Vrede) over drie kunstenaars Kiefer, Celan en Bachmann, samengesteld door de Poëzieclub.
Mijn tweede dichtbundel ‘Tekenen aan de hemel en op aarde’ was toen net een paar dagen uit.
Tijdens een gesprek met een van de medewerkers van de gerenommeerde boekhandel (in 1848 opgericht) kwamen we te spreken over mijn bundel en er bleek interesse te zijn in de bundel, om deze in consignatie te nemen. Vanwege de drukte werd dit echter een paar maanden uitgesteld.

Nu is het zover.
Na overleg was dichter, tevens voorzitter van de Poëzieclub Eindhoven én vormgever van mijn bundel, Hans F. Marijnissen, bereid om een aantal exemplaren naar de boekhandel te brengen. Hans schreef ook nog het voorwoord in mijn boek.
Van Piere pakte goed uit, door de inleiding in de bundel uit te vergroten en deze erbij te plaatsen. De bundels liggen op een mooie plek tussen andere (beroemde) dichters. Dat voelt natuurlijk als een grote eer.
Dus na Dominicanen te Maastricht en Heerlen, Van der Velden van Dam te Heerlen, Boekhandel Krings te Sittard en de Kloosterboekwinkel Wittem is de bundel nu ook te koop bij Van Piere te Eindhoven.

Wellicht de moeite waard om eens langs te gaan en te bekijken of deze bundel niet een geschikt cadeau zou zijn voor je liefste, vader of moeder, voor jezelf of een goede vriend. Het is een bijzondere uitvoering, A5, hardcover, 72 gedichten/66 foto’s op wit glanzend papier, 154 pagina’s.
Voor slechts € 19,95.
Hij kan ook worden besteld via mijn website www.dichterbijhetleven.nl

Vorige week berichtte ik hier over mijn deelname aan de Dag van de Abonnee in Dagblad De Limburger. Een deelname die bestond uit een interview als bezorger van de krant, de voordracht van mijn gedicht ‘Tot hier en niet verder’ en hoe ik met een eerbetoon werd toegezongen door Frans Pollux als vertegenwoordiger van de 1100 bezorgers van Limburg.

Ik liet al de ‘aftermovie’ zien die van het evenement was gemaakt. Later schreef hoofdredacteur Bjorn Oostra in zijn zaterdag column over die avond en specifiek over mij als bezorger.
Binnenkort zal ik ook de ‘brandmovie’ van De Limburger hier tonen. Heb daar met veel plezier aan mogen meewerken.

Vandaag werd ik opnieuw aangenaam verrast door een dubbele pagina groot artikel met foto’s over die bijzondere dag in de Oranjerie te Roermond.

En vandaag werd ook nog een presentatie van mijn nieuwe dichtbundel bij boekhandel Krings te Sittard vastgelegd op donderdag, 14 december 2023, van 19:00 tot 20:30 u, waarbij de muzikale omlijsting wordt verzorgd door zanger/troubadour Ruud Verhoeven uit Gulpen.
Mooie tijden zo vlak voor de feestdagen…

Ton van Reen, verhalenverteller.

Documentaire in DOK6 te Panningen op 26 oktober 2023 over het leven van de Limburgse schrijver/verhalenverteller. Mijn echtgenote en ik waren erbij.

De gapende wonden uit zijn jeugdtijd zitten blijkbaar heel erg diep bij Ton van Reen en lijken niet meer te herstellen. Het schrijven en vertellen houdt hem al tientallen jaren overeind.Af en toe werd het ons te machtig bij het zien en horen over zoveel leed en verdriet. Dan is het niet meer voor te stellen hoe het Ton moet zijn vergaan en hoe hij daar anno 2023 nog mee worstelt.
Gelukkig hoeft hij zich niet in te houden en dat doet hij dan ook niet. Niet in de film en ook niet tijdens de nabespreking. Ook op emotioneel vlak.

Het was in elk geval een heel rauw document, waarbij geen blad voor de mond werd genomen.
Gewoon op z’n Tons, recht voor de raap, oprecht. Dat spreekt ons persoonlijk zeer aan bij deze erudiete persoonlijkheid en een torenhoge stapel door hem persoonlijk geschreven indrukwekkende boeken die, bij leven en welzijn, het ongelooflijke aantal van 100 best nog zou kunnen halen.

Het was ook fijn om Ton daar persoonlijk te spreken.

Deze bijzondere avond in DOK6 te Panningen zullen mij en mijn lief nog lang heugen.

tranendal

de lichten worden gedoofd
beelden trekken een voor een
voorbij aan de nieuwsgierige
blikken van het publiek

de muziek vertolkt de dramatiek
van de rauwe werkelijkheid
het gesproken woord wordt
verbroken door een telefoontje

ik zie het getekende leven van
de hoofdrolspeler voorbijtrekken
hij kon zich niet bevrijden van
het hem aangedane leed

hij maakte zich daarentegen
onsterfelijk met zijn verhalen
verzameld in een torenhoge
stapel boeken

als er gewag wordt gemaakt
over het verlies van zijn kind
valt er een traan uit een
van mijn ooghoeken

zij vindt haar weg naar
die van de gebroken man
in de stoel en leven
samen verder in het

tranendal

©Jacques Smeets (27-10-23)

20/23