Zelfs dát is mogelijk.
Op een podium gaan staan en daar voor een volle zaal poëzie/proza voor te dragen of een lied te zingen is niet vanzelfsprekend.
Over die ervaringen schreef ik dit gedicht:
Tekstverslaafd
letters, woorden en verzen
vullen de verzochte stilte
in de zaal, volgestroomd
met verslaafden aan tekst
zet een stap naar voren
en je verovert vele harten
grijp de microfoon, jouw kans
je wordt niet veroordeeld
ritmische geluiden klinken
er dient zich een rapper aan
hij zingt over liefde, geweld
en verdraagzaamheid
ik spits mijn oren en
probeer te verstaan wat
mij wordt toegezongen
de taal klinkt helder
vanachter mijn schaduw
word ik aangemoedigd
zet ook die stap naar voren
leg je hand op je hart
ik bestijg het podium
het hart klopt in m’n keel
luid applaus stijgt op
de dichter komt tot leven
ik stuur de boodschap
de wijde wereld in
kom uit de kast van mijn
mijn tekstverslaafdheid
© Jacques Smeets (21-09-24)