Over Jacques
Op 6 augustus 1951 zag ik het levenslicht, in Oud-Geleen (Limburg) waar ik samen met zes broers en vier zussen opgroeide. Na mijn middelbare school werd ik op 1 oktober 1970 politieman te Maastricht, na een jaar intern de opleiding in Heerlen te hebben gevolgd.
Op 1 november 2012 ging ik officieel met pensioen. Het ‘schrijven’ vond derhalve een plek binnen mijn bestaan.
Gebruik "Archief"
Mijn nieuwe website is volledig bereikbaar en zal voortaan worden gebruikt om er nieuwe berichten op te plaatsen. Deze zullen beperkt blijven tot poëzie/proza, publicaties, recensies en over de bestellingsoptie van mijn oeuvre. Op deze website is derhalve niets meer direct herkenbaar van de oude website (deblauwediender). Wil je echter nog eens terugkijken naar wat daar allemaal is geplaatst, dan kan dat simpel door op de knop ‘Archief’ te klikken. Je wordt dan automatisch doorgeschakeld naar de blauwe diender website.
Oevre
Gedichtenbundel Tekenen aan de hemel en op aarde.
72 met grote zorg geselecteerde gedichten, het overgrote deel een combinatie van foto en gedicht. In totaal hebben 33 mensen bijgedragen aan de totstandkoming van de combinaties.
Gedichtenbundel Dichterbij het leven en de dood
Mijn eerste gedichtenbundel. Een selectie van 70 gedichten uit mijn hele oeuvre en bij 65 gedichten staat een betekenisvolle foto, waarop ik mijn creatieve gedachten op botvierde. En voorzien van een indrukwekkend voorwoord door schrijfster Lulu Wang.
Verkrijgbaar als e-book bij o.a. bol.com en De Bibliotheek (Online).
Tevens verkrijgbaar als luisterboek bij o.a. bol.com en De Bibliotheek (Online).
De Blauwe Diender
kroniek van een politieleven
Verkrijgbaar als paperback bij bol.com
Tevens verkrijgbaar als e-book bij o.a. bol.com en De Bibliotheek (Online) en als luisterboek bij o.a. bol.com en De Bibliotheek (Online).
De bezieling van een politieman
(Niet meer verkrijgbaar)
Recente toevoegingen
Mooie tijden
Vorige week berichtte ik hier over mijn deelname aan de Dag van de Abonnee in Dagblad De Limburger. Een deelname die bestond uit een interview als bezorger van de krant, de voordracht van mijn gedicht ‘Tot hier en niet verder’ en hoe ik met een eerbetoon werd toegezongen door Frans Pollux als vertegenwoordiger van de 1100 bezorgers van Limburg.
Vandaag werd ik opnieuw aangenaam verrast door een dubbele pagina groot artikel met foto’s over die bijzondere dag in de Oranjerie te Roermond.
Mooie tijden zo vlak voor de feestdagen…
Tranendal
Ton van Reen, verhalenverteller.
Documentaire in DOK6 te Panningen op 26 oktober 2023 over het leven van de Limburgse schrijver/verhalenverteller. Mijn echtgenote en ik waren erbij.
De gapende wonden uit zijn jeugdtijd zitten blijkbaar heel erg diep bij Ton van Reen en lijken niet meer te herstellen. Het schrijven en vertellen houdt hem al tientallen jaren overeind.Af en toe werd het ons te machtig bij het zien en horen over zoveel leed en verdriet. Dan is het niet meer voor te stellen hoe het Ton moet zijn vergaan en hoe hij daar anno 2023 nog mee worstelt.
Gelukkig hoeft hij zich niet in te houden en dat doet hij dan ook niet. Niet in de film en ook niet tijdens de nabespreking. Ook op emotioneel vlak.
Het was in elk geval een heel rauw document, waarbij geen blad voor de mond werd genomen.
Gewoon op z’n Tons, recht voor de raap, oprecht. Dat spreekt ons persoonlijk zeer aan bij deze erudiete persoonlijkheid en een torenhoge stapel door hem persoonlijk geschreven indrukwekkende boeken die, bij leven en welzijn, het ongelooflijke aantal van 100 best nog zou kunnen halen.
Deze bijzondere avond in DOK6 te Panningen zullen mij en mijn lief nog lang heugen.
tranendal
de lichten worden gedoofd
beelden trekken een voor een
voorbij aan de nieuwsgierige
blikken van het publiek
de muziek vertolkt de dramatiek
van de rauwe werkelijkheid
het gesproken woord wordt
verbroken door een telefoontje
ik zie het getekende leven van
de hoofdrolspeler voorbijtrekken
hij kon zich niet bevrijden van
het hem aangedane leed
hij maakte zich daarentegen
onsterfelijk met zijn verhalen
verzameld in een torenhoge
stapel boeken
als er gewag wordt gemaakt
over het verlies van zijn kind
valt er een traan uit een
van mijn ooghoeken
zij vindt haar weg naar
die van de gebroken man
in de stoel en leven
samen verder in het
tranendal
©Jacques Smeets (27-10-23)
Verval
Verval
zo zal het ons vergaan
het verval is nooit ver weg
als wij het leven leven
wij bouwen ons leven op
creëren onze woonplekken
vormen onze eigen wereld
wij leven er op los zolang
het gaat natuurlijk
met vallen en opstaan
wij onderhouden ons zelf
zoals wij dat ook doen
met haven en goed
maar er komt een tijd
dat het allemaal niet
meer zo gaat als wij willen
dan zie je alles afbrokkelen
terugkeren naar de oorsprong
het is de tijd van verval
Tekst:©Jacques Smeets (23-10-23)
Foto:©Fons Verhoeven (Stein)
Gebruik Archief
Terugkijken naar vorige website.
Mijn nieuwe website is volledig bereikbaar en zal voortaan worden gebruikt om er nieuwe berichten op te plaatsen. Deze zullen beperkt blijven tot poëzie/proza, publicaties, recensies en over de bestellingsoptie van mijn oeuvre. Op deze website is derhalve niets meer direct herkenbaar van de oude website (deblauwediender). Wil je echter nog eens terugkijken naar wat daar allemaal is geplaatst, dan kan dat simpel door op de knop ‘Archief’ te klikken. Je wordt dan automatisch doorgeschakeld naar de blauwe diender website.
Met een vriendelijke groet,
Jacques
Ode aan de krantenbezorgers
Kijk, zo kom je nog eens ergens.
Recensie Jack Jacobs uit Stein
Een aangename verrassing voor mij vandaag op FB:
Een, twee, drie (Take this Waltz)
Een, twee, drie…
(Take this waltz)
de vogel op de draad
zingt z’n eigen lied
de worm aan de haak
probeert vrij te komen
Schaduwspel
Schaduwspel
niet de schaduw speelt
hier een hoofdrol
het is het licht dat zorgt
voor de serene sfeer
in dit tafereel
Leven voor de kunst
Recent werd ik uitgenodigd voor de première van de documentaire ‘Leven voor de Kunst’ van Maurice Nijsten, over het leven en werken van beeldend kunstenaar Slavko Dujic uit Landgraaf.