Over Jacques
Op 6 augustus 1951 zag ik het levenslicht, in Oud-Geleen (Limburg) waar ik samen met zes broers en vier zussen opgroeide. Na mijn middelbare school werd ik op 1 oktober 1970 politieman te Maastricht, na een jaar intern de opleiding in Heerlen te hebben gevolgd.
Op 1 november 2012 ging ik officieel met pensioen. Het ‘schrijven’ vond derhalve een plek binnen mijn bestaan.
Gebruik "Archief"
Mijn nieuwe website is volledig bereikbaar en zal voortaan worden gebruikt om er nieuwe berichten op te plaatsen. Deze zullen beperkt blijven tot poëzie/proza, publicaties, recensies en over de bestellingsoptie van mijn oeuvre. Op deze website is derhalve niets meer direct herkenbaar van de oude website (deblauwediender). Wil je echter nog eens terugkijken naar wat daar allemaal is geplaatst, dan kan dat simpel door op de knop ‘Archief’ te klikken. Je wordt dan automatisch doorgeschakeld naar de blauwe diender website.
Oevre
Gedichtenbundel Tekenen aan de hemel en op aarde.
72 met grote zorg geselecteerde gedichten, het overgrote deel een combinatie van foto en gedicht. In totaal hebben 33 mensen bijgedragen aan de totstandkoming van de combinaties.
Gedichtenbundel Dichterbij het leven en de dood
Mijn eerste gedichtenbundel. Een selectie van 70 gedichten uit mijn hele oeuvre en bij 65 gedichten staat een betekenisvolle foto, waarop ik mijn creatieve gedachten op botvierde. En voorzien van een indrukwekkend voorwoord door schrijfster Lulu Wang.
Verkrijgbaar als e-book bij o.a. bol.com en De Bibliotheek (Online).
Tevens verkrijgbaar als luisterboek bij o.a. bol.com en De Bibliotheek (Online).
De Blauwe Diender
kroniek van een politieleven
Verkrijgbaar als paperback bij bol.com
Tevens verkrijgbaar als e-book bij o.a. bol.com en De Bibliotheek (Online) en als luisterboek bij o.a. bol.com en De Bibliotheek (Online).
De bezieling van een politieman
(Niet meer verkrijgbaar)
Recente toevoegingen
Poëzie van de week2 Rekken en Strekken
Rekken en strekken
het leven gaat niet altijd
over aangeharkte paadjes
of strakke rechte wegen
hier en daar liggen
er obstakels
die obstakels liggen er niet zomaar
zij laten ons even halt houden
en roepen ons op om eens
na te denken over
de weg
wees dan niet bevreesd voor
wat er nog voor je ligt
het is de moeite waard
om in beweging te
blijven
raap de moed bij elkaar
maak een paar rek en
strekoefeningen
adem diep in en uit
en ga voort
Tekst©Jacques Smeets (31-01-25)
Foto:©Ad Lamerigts (Haelen)
Week van de Poëzie3 Zonnestralen op m’n lijf
zonnestralen op m’n lijf
ze verschijnen zodra de zon
zich boven de horizon
verheft
stralen van goud en zover
het oog reikt tot aan de
avond
ze verwarmen mij tot in
het binnenste van mijn
ranke lijf
poëzie houdt mij op de been
naar woorden zoeken
onderweg
mijn thuis op zo’n moment
is Moeder Aarde mijn
toeverlaat
vogels tjilpen hoog in de lucht
ik zie honden dartelen in
het gras
wat is het leven fijn als je
wordt verwarmd door
zonnestralen
©Jacques Smeets (02-02-25)
Week van de Poëzie1 Lijfelijkheid
Lijfelijkheid
het leeft
en uitstraling
onze lijfelijkheid
Ondersteboven
Ondersteboven
in mijn hoofd staat de
wereld op z’n kop
alles draait zich om in
mijn warhoofd
wat staat ons allemaal
te wachten in deze
ondersteboven wereld
ik weet het niet meer
zie een tunnel door
een tunnel die in de
verte doorloopt
ergens waar de wereld
opnieuw ondersteboven
draait en ik denk
gelukkig nu staat alles
weer zoals het hoort
Tekst:©Jacques Smeets (02-02-25)
Foto:©Aldo Haan (Maastricht)
Gastspreker VISTA College Sittard
Op 27 januari 2025 was ik als gastspreker aanwezig in een drietal lessen Beeldende Kunst van de afd. Media in het Vista College te Sittard. Uitgenodigd door stagiaire Marit Nellissen om twee keer iets te vertellen over de dichtkunst, over m’n eigen werk en hoe ik daartoe kwam. De leerlingen (jong volwassenen tussen 16 en 23 jaar)) reageerden erg enthousiast en gingen na mijn introductie en voordrachten schilderen. Eerder hadden zij allemaal een gedicht geschreven en op basis daarvan en wat ik had voorgedragen en verteld begonnen zij abstract te schilderen. Heel mooi om te zien wat daar allemaal naar buiten kwam.
Na de tweede sessie werd mij door Marit en ook door haar begeleidster, tevens docent Esther gevraagd of ik ook nog een derde sessie wilde doen. Men zei diep onder de indruk te zijn hoe ik het deed en dat mijn houding, gedrag en voordrachten een grote bijdrage leverden aan de motivatie van de leerlingen om er iets moois van te maken. Na zulke complimenten kon ik natuurlijk geen nee zeggen en dus volgde in de middag nog een sessie.
Kort samengevat kan ik zeggen dat ik zeer onder de indruk ben wat de leerlingen deden en creëerden. Er volgden vele korte en iets langere gesprekken met de leerlingen, over en weer bleek er groot respect te zijn.
De studenten toonden hun werk aan elkaar en sommigen gaven er een korte toelichting bij. Ik was diep onder de indruk over de creaties, over hun onderliggende verhalen, over hun gedachten en gevoelens, dat zij deze wilden en durfden te uiten.
Het was een enerverende en inspirerende ervaring.
Ik beloofde de studenten dat ik over deze lessen een gedicht zou schrijven.
gekwetter
terwijl buiten de vogels
druk in de weer zijn
en de zon schijnt
stroomt het klaslokaal vol
met jong volwassenen
ordeloos en druk
eerder al vormden woorden
uit hun hoofden zich
tot gedichten
de woorden roeren zich niet
wachten geduldig totdat
ze worden gelezen
ontstaan uit onrust of fantasie
of uit het diepste gevoel
van bewogen harten
levens transformeren tot schilderij
liefdevol of gehaat maar
bovenal eerlijk
zo zijn levens van de wieg
tot aan de dood blijven
ze in leven
het raakt mij als toeschouwer en
als de poëet die zojuist zijn
hart voelde kloppen
de stilte valt en buiten klinkt
het gekwetter van de
vogels in de zon
©Jacques Smeets (27-01-25)
Knuffel
Knuffel
waarom huil je zo, hartediefje
je hoeft echt niet bang te zijn
wij laten je niet alleen
papa en mama hebben je
lief, echt, heus waar
je blijft in ons hart
we hebben ’t beste met je voor
je komt dan eens bij papa
en dan weer bij mama
mensen maken soms ruzie
en gaan dan uit elkaar
maar niet zonder jou
jij blijft voor altijd in ons hart
dat beloven wij plechtig met
de hand op jouw knuffel
jouw mooiste lievelingsknuffel
hou hem maar stevig vast
hij zal je troosten
jouw verdriet doet ons pijn
maakt ons ook verdrietig
lief kind
tot heel gauw dan gaan we
samen met jouw knuffel
een ijsje eten
Tekst:©Jacques Smeets (28-09-24)
Schilderij:©John Quadackers (Heerlen)
Foto:©Ad Gerards (Kerkrade)
Slijmerige liefde
Slakkenseks is een bijzondere vorm van seks. Heel anders dan die van de mens.Maar, niet minder inspirerend voor een gedicht
wat fijn dat wij elkaar
hier toevallig aan de
muur ontmoeten
ik ben nogal slijmerig
en zo te zien jij ook
ben je er klaar voor
laten we samen langs onze
draad van slijm liefdevol
naar beneden tollen
onderwijl heerlijk vrijend
om elkaar heen opdat wij
tot onze daad komen
zorgen wij straks samen
voor onze kleintjes
tot aan de dood
dan hoeven wij ons
tenminste niets
te verwijten
het leven doorgeven aan de
nieuwe generatie hangt
aan onze draad
gevormd uit het slijm
van een liefdevolle
verstrengeling
Tekst: ©Jacques Smeets (22-09-24)
Foto:©Mariet van Knippenberg (Kessel)
Tekstverslaafd in Weert op 19-09-24
Zelfs dát is mogelijk.
Op een podium gaan staan en daar voor een volle zaal poëzie/proza voor te dragen of een lied te zingen is niet vanzelfsprekend.
Over die ervaringen schreef ik dit gedicht:
Tekstverslaafd
letters, woorden en verzen
vullen de verzochte stilte
in de zaal, volgestroomd
met verslaafden aan tekst
zet een stap naar voren
en je verovert vele harten
grijp de microfoon, jouw kans
je wordt niet veroordeeld
ritmische geluiden klinken
er dient zich een rapper aan
hij zingt over liefde, geweld
en verdraagzaamheid
ik spits mijn oren en
probeer te verstaan wat
mij wordt toegezongen
de taal klinkt helder
vanachter mijn schaduw
word ik aangemoedigd
zet ook die stap naar voren
leg je hand op je hart
ik bestijg het podium
het hart klopt in m’n keel
luid applaus stijgt op
de dichter komt tot leven
ik stuur de boodschap
de wijde wereld in
kom uit de kast van mijn
mijn tekstverslaafdheid
© Jacques Smeets (21-09-24)
Sociale ontmoetingen in winkelcentrum
Vrijdags doen wij meestal boodschappen bij Appie in de Makado (Beek).Maar eerst eten we een broodje bij het Cabrys (tegenover Appie).
De voorbije week wordt, in afwachting van de broodjes, met veel plezier en hier en daar met een lichte overdrijving, doorgenomen.
Heerlijk bereid met hier en daar ’n ietsje meer van dit of dat en keurig geserveerd op een tableau zodat wij alle vier gretig kunnen toehappen.
Frans staat er niet op, hij was deze keer de fotograaf van dienst 
Dit zijn prachtige en liefdevolle momenten voor mensen als wij. Pensionado’s die volop genieten van het leven, zolang als het kan. Ontmoetingen met mensen, elkaar ’n beetje leren kennen, n praatje maken, samen iets eten en als we vertrekken zeggen we zowat iedereen in het Cabrys gedag, want meestal zijn we tegelijkertijd met dezelfde mensen daar om ’n hapje te eten.